Het klikt tussen jongeren en sociale media. Maar alles heeft zijn prijs. Dat jongeren online worden geconfronteerd met risico’s is niet nieuw. Hoe zorgen we er voor dat onze kinderen veilig kunnen internetten? Net zoals we jongeren proberen aan te zetten om zich veilig in het verkeer te bewegen, of niet met vreemden mee te gaan als ze buitenspelen, moeten we hen ook leren om veilig en respectvol met anderen online om te springen.
Liselot Hudders werkt aan de Universiteit Gent, onderzoeksgroep CEPEC en bestudeert persuasieve communicatie (zoals reclame). Katarina Panic was werkzaam op het AdLit-project dat ging over reclamewijsheid bij kinderen. Ze geven aan dat nieuwe media heel wat opportuniteiten bieden voor adverteerders om kinderen en hun ouders te beïnvloeden.
De leeftijd waarop kinderen op internet gaan daalt nog altijd. Jongeren die nu 15-16 jaar zijn gingen ongeveer vanaf hun 10e op internet. De kinderen die nu 9 of 10 zijn gingen al op hun 7e op internet (Mascheroni & Ólafsson, 2014). Ouders en begeleiders van jongeren maken zich zorgen over het internetgebruik van kinderen en jongeren. Eén van de bezorgdheden gaat over de seksuele inhoud waarmee kinderen en jongeren gewenst of ongewenst in contact komen.
Ouders en hun kleuters ontdekken op school spelenderwijs de mogelijkheden van nieuwe media als leermiddel. Via educatieve spelletjes versterken ze hun digitale en schoolse vaardigheden en tegelijkertijd wordt de band tussen de school en ouders hechter.
De eerste echo, vuile en lachende babysmoeltjes, vragen en opmerkingen over zieke kinderen of slechte nachten, allemaal ijverig gedeeld op online platformen. Men noemt dat ‘sharenting’, een samentrekking van parents en sharing. Het verwijst naar ouders die het hele doen en laten van hun kinderen op het internet delen. Maar waarom doen ouders dit, ook al zijn ze zich bewust van de mogelijke risico’s? Het is geen schreeuw om aandacht of opschepperij, maar heeft alles te maken met welgekomen steun en informatie van familie, vrienden of andere mama’s.
“Op de iPad kan je kiezen tussen een timer en een stopwatch. Ik kies voor de timer en zet die bijvoorbeeld op vijftien minuten, daarna gaat het wekkertje af. Mama zet vaak de ovenklok op, en als die afgaat, dat hoor je tot boven. (…) Als mama stop zegt dan moeten we de iPad echt direct afzetten. Papa… die let daar niet zo op. Maar dat vinden wij niet erg he, Tuur?” - Emma, 11 jaar en Tuur, 9 jaar over iPad-regels thuis -
