Afbeelding bij goede praktijk Vitesse hoger
Praktijk

Vitesse hoger

(W)integratie is een intergemeentelijke samenwerkingsverband tussen de gemeenten Koksijde, De Panne, Veurne en Nieuwpoort. De interlokale vereniging heeft als doel de preventie en opsporing van (gezins)armoede, onder meer via een doorgedreven integratie van nieuwkomers en kansarmen.

Met het project 'Vitesse hoger' willen ze binnen de vier gemeenten Koksijde, De Panne, Veurne en Nieuwpoort alle mogelijkheden en initiatieven die reeds bestaan afstemmen op elkaar om zo armoede te bestrijden en te vermijden. Daarnaast willen ze ook actief op zoek gaan naar knelpunten en andere methodieken om de armoede binnen hun gemeenten terug te dringen. Ze gaan hierbij op zoek naar alle inwoners die in armoede (in zijn breedste zin!) leven, of het risico lopen om in armoede te vervallen. Door een accent te leggen op de groep van 16-26 jarigen willen ze vanaf deze generatie een kentering teweeg brengen en armoede van bij de start van hun eigen zelfstandige gezinsleven aanpakken en vermijden. Hierbij willen ze ook inzetten op e-inclusieve (digitale) diensten.

Veel diensten en organisaties staan er niet bij stil dat 25% van de bevolking geen optimaal gebruik kan maken van websites, dat 22% van de laagopgeleiden nog nooit internet gebruikt hebben en dat 11% van de huishoudens in Vlaanderen niet beschikt over een internet verbinding. De opmerking: ‘iedereen heeft een smartphone, dus men kan alles’… is helaas een onterechte uitspraak!

Het digitaal actieplan van 'Vitesse hoger' richt zich dan ook op mensen die de digitale vaardigheden niet hebben, geen internetverbinding of pc hebben. Dit alles kan leiden tot sociale uitsluiting, lichamelijke en psychische klachten en vereenzaming. Het is uiteraard de bedoeling van dit project dat deze mensen zodanig worden ondersteund dat ze heel snel zelfredzaam worden.
 

Doel van het actieplan

De doelgroep mensen in (kans)armoede de mogelijkheid bieden om voor digitale inschrijvingen (later eventueel uit te breiden) zich te laten ondersteunen en te voorzien van de infrastructuur. Het is echter niet de bedoeling om in hun plaats de zaken te regelen, maar hen te ondersteunen en zelfredzaam te maken.
 

Hoe doen ze dit?

  • Op verschillende, zeer toegankelijke plaatsen zijn er pc’s met kaartlezer en ID-lezer voorzien met begeleider. Bijvoorbeeld in bibliotheken, OCMW’s, lokale dienstencentra, gemeentehuis, sport- en jeugddiensten, kringloopwinkel,…  De begeleider is iemand van de dienst zelf of vrijwilliger die de nodige vormingen gekregen heeft (zoals 'Hoe leg ik zaken uit', 'Hoe omgaan met laagopgeleide mensen of mensen in armoede',…)
  • Een herkenbaar logo ophangen aan het raam van de diensten of organisaties waar deze dienst/hulpverlening aangeboden wordt.
  • Overal kenbaar maken dat mensen met digitale moeilijkheden zich kunnen richten tot deze ‘digipunten’
  • Korte opleidingen bieden over pc-vaardigen zoals bijvoorbeeld 'Hoe internetbankieren?',  'Hoe solliciteren?', …
  • Bij het opmaken van flyers voor jeugd- en sportkampjes of culturele aangelegenheden steeds rekening houden met volgende zaken:
    • Waar inschrijvingen noodzakelijk zijn, steeds de melding maken dat men hulp kan krijgen (indien digitaal inschrijving om één of andere reden niet lukt)
    • ‘Digipunten’ steeds vermelden.
    • Klare taal
    • Start inschrijvingen zoveel mogelijk in het begin van de maand plannen
    • Gebruik geen afkortingen
    • Bij opmaak van websites zorgen dat inschrijvingstools aangepast zijn aan de smartphone.  Zo kunnen de mensen die wel de vaardigheden hebben, maar niet in het bezit zijn van een pc toch gemakkelijk zich kunnen inschrijven met hun smartphone.
       

Els Neyrinck, projectverantwoordelijke, ontwikkelde volgend stappenplan om dit project te realiseren:

  • STAP 1: Nadat er meermaals dezelfde problemen in verband met digitalisering aangekaart werden, door zowel professionelen als de doelgroep zelf, is Els op onderzoek gegaan. Hoe groot is deze problematiek? Is het bij alle gemeentediensten of enkel een aantal specifieke? Hiervoor heeft ze alle vrijetijdsdiensten bevraagd. Els kwam hierbij tot de conclusie dat digitaal inschrijven niet van een leien dakje loopt voor velen. Een bewustmakingsronde voor de diensten drong zich op. Daarom ging Els langs bij alle gemeentediensten met een voorstelling (PPT in bijlage) om hen tips en tricks mee te geven om de digitale kloof te verkleinen. Ze kwam echter al snel tot de conclusie dat dit niet de enige oplossing zou zijn, want er was geen ondersteuning voor de doelgroep zelf. Ook daar was nood aan gerichte acties.
     
  • STAP 2: Els stelde vervolgens een actieplan op dat binnen de gemeenten haalbaar zou zijn (zie hierboven). Dit plan werd voorgelegd aan het diensthoofd vrije tijd Koksijde en kreeg haar fiat. Om dit open te kunnen trekken naar de 4 gemeenten toe of buiten dit werkingsgebied. heb je uiteraard een team nodig die hierin ondersteuning kan bieden. Daar worden nog de nodige partners voor gezocht. 
     
  • STAP 3 De volgende stap is de actoren die ondersteuning bieden (digipunten) naar de doelgroep verder te ondersteunen door
    • vormingen
    • een intervisie met gelijkaardige projecten om goede praktijken uit te wisselen

Bijlagen